Odgovor na ovo pitanje nudi sveobuhvatna analiza Centra za ravnomerni regionalni razvoj (CenTriR) koja otkriva različite aspekte sprovodjenja omladinskih politika u opštinama i gradovima koji se nalaze u pograničnom regionu Srbije prema Bosni i Hercegovini. Ovaj prikaz u velikoj mjeri oslikava stanje i u drugim dijelovima Srbije, te su zaključci i preporuke uglavnom primjenljivi i na ostale dijelove zemlje. Analiza pokazuje da su, i pored uspostavljanja nadležnih institucija na nacionalnom i pokrajinskom nivou (Ministarstvo omladine i sporta, Pokrajinski sekretarijat za sport i omladinu) i na lokalnom nivou (više od 140 kancelarija za mlade), kao i usvajanja napredne regulative u ovoj oblasti (Zakon o mladima, Nacionalna strategija za mlade, Lokalni akcioni planovi za mlade, itd.), interesi omladine u Srbiji i dalje na marginama procesa donošenja odluka na svim nivoima vlasti.
Važan dio analize predstavljaju rezultati istraživanja o funkcionisanju kancelarija za mlade u 8 lokalnih samouprava iz pomenutog regiona – Sremske Mitrovice, Indjije, Stare Pazove, Rume, Prijepolja, Nove Varoši, Užica i Čajetine. Istraživanje je pokazalo da su gotovo sve lokalne samouprave prepoznale značaj osnivanja lokalnog servisa za mlade, ali da, i pored toga, neke od njih još uvek nisu obezbijedile prostor za obavljanje svakodnevnih aktivnosti kancelarije za mlade, kao ni budžet iz koga bi se finansirale aktivnosti usmjerene na unaprijedjenje položaja mladih, kao što je slučaj sa Užicem i Čajetinom. Godišnji budžet kojim raspolažu kancelarije za mlade se veoma razlikuje od jedne do druge lokalne samouprave, pa se tako 2012. godine kretao u rasponu 280,000 dinara u Staroj Pazovi do 3,8 milona dinara u Indjiji i Sremskoj Mitrovici. Pored ovoga, znajajno je napomenuti da polovina kancelarija za mlade koje imaju sopstveni budžet nije direktno uključena u budžetsko programiranje za narednu godinu i da u njihovo ime, a bez konsultacija sa njima, to rade druga odjeljenja lokalne samouprave. Ovo dovoljno govori o tome kako lokalne samouprave rangiraju potrebe i probleme mladih u lokalnoj zajednici prilikom alokacije finansijskih sredstava i sa koliko (ne)ozbiljnosti planiraju da pristupe njihovom rješavanju.
U analiziranim kancelarijama za mlade radi najčešće jedno do dvoje stalno angažovanih lica, a svaki drugi koordinator/ka za mlade ima višegodišnje radno iskustvo u civilnom sektoru. Ova pohvalna praksa je doprinijela tome da su sve analizirane kancelarije u prethodne 2 godine uspjele da preko projekata obezbijede odredjena sredstva za finansiranje svojih aktivnosti, pošto vrlo skromna sredstva, kojima raspolažu iz lokalnog budžeta, nisu ni približno dovoljna za njihovo svakodnevno funkcionisanje i rješavanje problema mladih u lokalnoj zajednici.
Bez obzira na pojedinačne (ne)uspjehe, može se konstatovati da su kancelarije za mlade u svom dosadašnjem radu, generalno, postigle nekoliko ključnih rezultata: osnivanje lokalnog servisa za mlade kome se mladi u bilo kom momentu mogu obratiti i gde će njihovi problemi i prijedlozi biti uvaženi; stvaranje mogućnosti za neformalno obrazovanje mladih i učešće u programima za mlade; uspostavljanje saradnje izmedju lokalnih institucija i omladinskih organizacija sa ciljem unaprijedjenja položaja mladih; bolja umreženost mladih na lokalu i formiranje novih lokalnih omladinskih organizacija. Medjutim, da bi se postigli stvarni rezultati u drugim oblastima značajnim za položaj mladih na lokalu, biće potrebno uložiti mnogo dodatnog truda, finansijskih sredstava i istrajnosti u borbi sa postojećim problemima. Kao prvo, prosječan broj mladih koji koriste usluge kancelarija za mlade i učestvuju u njenim aktivnostima je u najvećem broju opština mali i nedovoljan u odnosu na čitavu populaciju mladih u njima. Ovakvoj situaciji pogoduje izuzetna pasivnost, inertnost i nezainteresovanost većine mladih u najvećem broju lokalnih zajednica, ali i to što u nedostatku finansijskih i drugih resursa ove kancelarije nisu u stanju da u dovoljnoj mjeri zainteresuju i animiraju mlade da svoje slobodno vrijeme koriste na pravi način. Kao drugo, u 90% slučajeva ove kancelarije isključivo sprovode aktivnosti u koje su uključeni mladi iz urbanog dijela opštine/grada, dok su mladi koji žive na selu ili u prigradskim naseljima rijetko obuhvaćeni njihovim aktivnostima, čime jedna značajna grupacija ostaje izvan domašaja omladinske politike. Kao treće, mladi se još uvek ne percipiraju kao aktivni subjekti u odnošenju odluka i kreiranju lokalnih politika, već se najčešće koriste kao dekor i „nezaobilazan“ činilac u procesima u kojima se participativnost a priori podrazumeva, kao što je izrada Lokalnih akcionih planova za mlade.
Ovi nalazi su dio šireg istraživanja sprovedenog na projektu „Mladi-najznačajnija pokretačka snaga našeg regiona“, koje se bavi utvrdjivanjem stvarnog stanja na planu sprovodjenja omladinskih politika u pograničnim lokalnim zajednicima u Srbiji i BiH. Projekat, kroz IPA program Prekogranična saradnja Srbija – Bosna i Hercegovina, finansira Evropska unija, a zajednički ga realizuju dvije organizacije civilnog društva – Centar za ravnomerni regionalni razvoj – CenTriR (Beograd) i Helsinški odbor za ljudska prava u Republici Srpskoj (Bijeljina). Rezultati ovog šireg istraživanja, koje se fokusira na gradove i opštine sa obje strane granice, kao i rezultati Analize koja se odnosi isključivo na gradove i opštine u Republici Srbiji, dostupni su na vebsajtu CenTriR-a, i to na sledećim adresama: publikacija i analiza za Srbiju.
IZVOR: http://www.centrir.org/index.php?news=105
Vjest o istraživanju objavili su i:
http://www.ozon.rs/vesti/2014/da-li-omladina-u-ima-pravo-da-bude-nezadovoljna/
http://www.inkluzija.gov.rs/?p=24000
